ΗΜΟΥΝΑ ΝΙΟΣ ΚΑΙ ΓΕΡΑΣΑ
Οκτώβριος 2010
Αγαπητό μου ημερολόγιο, κατέβηκα από το νησί μου τη Νάξο στην Αθήνα για σπουδές και έπεσε στα χέρια μου ένα φυλλάδιο για μαθήματα μπριτζ. Είμαι 19 χρονών. Ρώτησα και μου είπαν ότι είναι μια πολύ καλή ηλικία να ξεκινήσεις αν θες να κάνεις πρωταθλητισμό.
Από μικρό παιδί μού τόνιζαν το πόσο έξυπνος είμαι και πως με ότι καταπιαστώ θα τα καταφέρω. Έμαθα ότι υπάρχει Εθνική ομάδα, ότι δυστυχώς δεν ασχολούνται πολλοί νέοι με το μπριτζ και ότι θεωρείσαι νέος μέχρι τα 25 σου! Είμαι ενθουσιασμένος και δήλωσα αμέσως συμμετοχή. Ότι κάνω θα το κάνω σωστά και μεθοδικά.
Δεκέμβριος 2010
Τα μαθήματα μπριτζ ξεκίνησαν εδώ και λίγο καιρό. Βρίσκομαι σε ένα τμήμα τριάντα (αρχικά) ατόμων που ήδη έχουν απομείνει γύρω στους είκοσι. Υπάρχουν όλες οι ηλικίες εδώ αλλά κανείς τόσο νέος όσο εγώ. Αυτό δεν είναι τόσο καλό για μένα αλλά δεν πτοούμαι. Ο στόχος μου είναι η κορυφή.
Το μπριτζ φαίνεται πολύ εύκολο αν και πολλοί στο τμήμα υποστηρίζουν το αντίθετο. Κάνουμε μάθημα μόνο μια φορά την εβδομάδα και εγώ δεν κρατιέμαι. Μακάρι να πηγαίναμε λίγο πιο γρήγορα. Η Ομοσπονδία ξέρει, λέω στον εαυτό μου.
Φεβρουάριος 2011
Ρώτησα το δάσκαλο μου -που τον αγαπάμε όλοι- αν υπάρχει κάτι άλλο να διαβάσω. Μου είπε να μη βιάζομαι και πως αν πάω με τη μέθοδο δε θα χαθώ και δε θα μπερδευτώ.
Έμαθα πως γίνεται παιχνίδι στο Ίντερνετ και παρόλο που πολλοί συμμαθητές μου μπαίνουν και παίζουν εγώ έχω αποφασίσει να ακολουθήσω τις εντολές κατά γράμμα. Ο δάσκαλος ξέρει, καθησυχάζω τον εαυτό μου.
Ιούνιος 2011
Διεξήχθη το Πανελλήνιο μαθητικό πρωτάθλημα. Έλαβα μέρος με ένα συμμαθητή μου (35 χρονών, νέος για τα δεδομένα του μπριτζ) και βγήκαμε εύκολα πρώτοι! Τόσο εύκολα είναι τα πράγματα; Όλες οι διανομές μού φαίνονται χιλιοπαιγμένες.
τέλη Ιουλίου 2011
Κάθησα στην Αθήνα μόνο και μόνο για να παίξω στα καλοκαιρινά μαθητικά τουρνουά και να κάνω πρακτική εξάσκηση. Απογοήτευση. Παίζουμε οι ίδιοι και οι ίδιοι τις ίδιες και τις ίδιες διανομές (1ΧΑ, Stayman και πάει λέγοντας). Μάλιστα συχνά δε συμπληρώνουμε παρά ένα μόνο τραπέζι και παίζουμε μόνοι μας. Από το τμήμα μου δε συνεχίζουν πάνω από δύο τραπέζια και παρόλα αυτά ακούω ότι είναι από τα πιο επιτυχημένα τμήματα στην Αθήνα! Η Ομοσπονδία ξέρει τι κάνει, προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου.
Οκτώβριος 2011
Αρχίζει το δεύτερο έτος σπουδών στο μπριτζ: Είμαι πλέον 20 χρονών. Ο δάσκαλος μού λέει να μην ακούω τις οδηγίες του καθένα στα ανοιχτά τουρνουά διότι θα τα μπλέξω. Στο μαθητικό εφημεριδάκι θυμάμαι που διάβαζα πως τα μόνα κατάλληλα τουρνουά για μένα είναι τα 1-6. Τους υπεύθυνους για την πρόοδο μου τους εμπιστεύομαι απόλυτα και κρατάω τα αφτιά μου κλειστά. Αυτοί ξέρουν, επιμένει ο εαυτός μου.
Φεβρουάριος 2012
Έχουμε μείνει πολύ λίγοι μαθητές. Στα τουρνουά 1-6 που μετείχα μου έτυχαν (για πρώτη φορά) διανομές που δεν ήξερα πώς να τις αντιμετωπίσω. Όμως πηγαίνω πολύ καλά γιατί το επίπεδο είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Οι αντίπαλοι δυσκολεύονται ακόμα και να κάνουν εμπάσες. Δεν έχω μόνιμο συμπαίκτη αλλά όλοι θέλουν να παίζουν μαζί μου.
Απρίλιος 2012
Τα μαθήματα τέλειωσαν εδώ και ένα μήνα. Το δεύτερο έτος ήταν ουσιαστικά επανάληψη του πρώτου με λίγες καινούργιες γνώσεις. Κάποιοι συμμαθητές μου συνεχίζουν μαθήματα με τον ίδιο δάσκαλο –συμπληρωματικές γνώσεις ονομάζονται ή προσαρμογή στα πεντάφυλλα. Δεν μου περισσεύουν χρήματα να τα παρακολουθήσω αν και είμαι σίγουρος πως αν το ζητούσα ο δάσκαλος θα με δεχόταν δωρεάν.
Μπήκα στο Ιντερνετ να βρω σημειώσεις αλλά είναι τα πάντα στα Αγγλικά και με δυσκολεύει η ορολογία.
Οκτώβριος 2012
Το καλοκαίρι κατέβηκα στο νησί μου κι έτσι δεν μπόρεσα να εξασκηθώ. Όμως ξεκίνησα να παίζω στο ΒΒΟ. Είμαι 21 χρονών και ο αρχικός μου ενθουσιασμός έχει μειωθεί. Νέος για το μπριτζ θα είμαι μέχρι τα 25 μου και ακόμα δεν έχω σχεδόν καμιά εμπειρία. Έχω όμως πείσμα ανεξάντλητο.
Διαβάζω εντατικά μια και έχω πια εξοικειωθεί με τους αγγλικούς όρους του μπριτζ.
Δεκέμβριος 2012
Άρχισα να παίζω σε αγώνες ΟΠΕΝ. Τρώω ανηλεές ξύλο και ο παλιός μου δάσκαλος δε συμφωνεί καθόλου. Όμως έτσι γνωρίστηκα με άλλους νέους παίκτες. Σχεδόν όλοι είναι παιδιά μπριτζέρ (οι τυχεροί) και δεν έχουν παρακολουθήσει τη μέθοδο! Παράξενο.
Το Μάρτιο θα γίνουν αγώνες επιλογής νέων αλλά πέρασαν δύο χρόνια για να αρχίσω να παίζω transfer και να βγαίνω «τέταρτο». Πού πάω ξυπόλητος; Δεν έχω και μόνιμο συμπαίκτη. Θα διαβάσω όμως και θα γίνω πολύ καλός. "Τι ξέρουν και με καθυστέρησαν τόσο;" άρχισα για πρώτη μου φορά να αναρωτιέμαι.
Ιούνιος 2013
Έχω κάνει πολύ καλή δουλειά, τα πράγματα έχουν μπει σε μια σειρά. Η Ομοσπονδία έχει ανακαλύψει το ταλέντο μου και έχει αποδώσει τα εύσημα στο δάσκαλο μου που αγαπώ πολύ. Με έχουν βάλει να παίζω με ένα πολύ καλό παίκτη, νέο 24 χρονών. Είμαι πολύ ικανοποιημένος.
Οκτώβριος 2013
Είμαι 22 χρονών και την Άνοιξη θα κατέβω με το συμπαίκτη μου στους αγώνες επιλογής για την Εθνική Νέων! Δουλεύουμε σκληρά. Έχουμε αρχίζει να αποδίδουμε καλά ακόμα και σε τουρνουά ΟΠΕΝ!
Μάρτιος 2014
Βγήκαμε πρώτοι στους αγώνες επιλογής! Είμαι πλέον διεθνής! Τον Ιούλιο θα παίξουμε στους Πανευρωπαϊκούς Νέων! Οι γονείς μου είναι ενθουσιασμένοι. Κρίμα που δεν έχουμε πολύ καιρό για προπονήσεις, είναι και η εξεταστική στη μέση.
Σύμπτωσις επαναλαμβανομένη...: όλοι οι συμπαίκτες μου στην Εθνική Ομάδα είναι παιδιά μπριτζέρ που δεν είχαν παρακολουθήσει τη μέθοδο!
Ιούλιος 2014
Τι ξύλο ήταν αυτό! Δεν ξέραμε από πού μας ερχόταν. Κάποιοι αντίπαλοι ξεκίνησαν να παίζουν στην ίδια ηλικία με μένα (μόλις έκλεισα τα 23) αλλά ήταν ήδη πολύ πιο έμπειροι! Λες να φταίει η «Ολλανδική» μέθοδος; Μπα, πολλοί πιτσιρικάδες πρωταθλητές είναι Ολλανδοί. Τι διάολο, την ίδια μέθοδο και με τους ίδιους ρυθμούς θα παρακολούθησαν. Η Ομοσπονδία μου ξέρει, πιέζω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνει. Τώρα όμως με έπιασε το πείσμα. Θα επανέλθω δριμύτερος. Ο συμπαίκτης μου έπαιξε αρκετά καλά αλλά δυστυχώς είναι πια 25 ετών και δε θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε μαζί.
(μετά από 2 χρόνια)
Ιούλιος 2016
Στα 25 μου χρόνια κατέβηκα για δεύτερη φορά σε Πανευρωπαϊκούς. Τι ωραίο συναίσθημα να ξαναβλέπεις φίλους που μοιράζεσαι το ίδιο χόμπι, μια ουσιαστικά κοινή γλώσσα! Αυτήν τη φορά έπαιξα με ένα εικοσιδυάχρονο που είναι φέρελπις αλλά δεν έχει καθόλου εμπειρία. Αν αυτό δεν ήταν ημερολόγιο θα έλεγα δημοσίως πως φταίμε και οι δύο που δε διακριθήκαμε ιδιαίτερα, όμως όχι, με έναν καλύτερο συμπαίκτη θα διεκδικούσα μια από τις πρώτες θέσεις.
Αποσύρομαι (από τους νέους) με ένα κόμπο στο λαιμό: μακάρι το μπριτζ που ξέρω τώρα να μου δινόταν η δυνατότητα να το παίζω πριν από 3-4 χρόνια!
Οκτώβριος 2016
Μόνιμος κάτοικος Νάξου. Οι σπουδές μου τέλειωσαν. Μπριτζ παίζω πια μόνο στο Ιντερνετ με τους καλούς φίλους που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Έχω γίνει πια αστέρι αλλά αισθάνομαι σα θηρίο σε κλουβί.
Κατηγορούν το μπριτζ ότι είναι παιχνίδι της ελίτ. Όχι, για τον Αθηναίο κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Για τον εκτός Αθηνών παίκτη όμως ισχύει 100%. Αν δεν έχεις οικονομική άνεση και θες να κάνεις πρωταθλητισμό είσαι αφελής. Δεν είναι εύκολο να μετέχεις σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα και είναι σχεδόν απαγορευτικό να θες να παίξεις στην Εθνική ομάδα.
Απολογισμός: είχα υποσχεθεί πριν από χρόνια στον εαυτό μου όταν ξεκινούσα αυτήν την περιπέτεια ότι θα ακολουθούσα πιστά τις εντολές των δασκάλων μου και της Ομοσπονδίας. Το έκανα. Και έχασα: πολύ πολύ χρόνο.
Όχι, οι υπεύθυνοι δυστυχώς δεν ξέρουν και εγώ δεν είμαι τόσο έξυπνος όσο μου έλεγαν.
(σ.σ. αυτή θα μπορούσε να είναι η πορεία όχι ενός τυχαίου νέου αλλά ενός παρολίγον παγκόσμιου πρωταθλητή αν αυτός δεν είχε την ατυχία να γεννηθεί στην Έλλάδα, την τύχη να μεγαλώσει στη Νάξο και το βίτσιο να ακολουθεί τυφλά τις επίσημες οδηγίες)
